بنى امیه را مهلتى است که در آن مىتازند ، هر چند خود میان خود اختلاف اندازند . سپس کفتارها بر آنان دهن گشایند و مغلوبشان نمایند [ و مرود مفعل است از « ارواد » و آن مهلت و فرصت دادن است ، و این از فصیحترین و غریبترین کلام است . گویى امام ( ع ) مهلتى را که آنان دارند به مسابقت جاى ، همانند فرموده است که براى رسیدن به پایان مىتازند و چون به نهایتش رسیدند رشته نظم آنان از هم مىگسلد . ] [نهج البلاغه]
:: خانه
:: مدیریت وبلاگ
:: پست الکترونیک
:: شناسنامه
:: کل بازدیدها: 909
:: بازدیدهای امروز :2
:: بازدیدهای دیروز :0
:: RSS
vدرباره من
vلوگوی وبلاگ
vاشتراک در خبرنامه
vجستجو در وبلاگ
